Epilog + podziękowania

2 lata później 


Minęły dwa lata od ślubu. Jestem bardzo szczęśliwa u boku Marco. Urodziłam piękną córeczkę, która jest oczkiem w głowie mojego lubego. Nazwaliśmy ją Marta, na cześć mojej zmarłej przyjaciółki. Nie musiałam długo przekonywać Marco do tego imienia. 
Marco oczywiście dalej gra w Borussii Dortmund, przedłużył niedawno swoją umowę. Podobnie jak Mario i Robert, dalej się trzymają we trójkę, ich przyjaźń jest niesamowita. 
Podczas ostatnich dwóch lat nic przykrego się nie wydarzyło, co mogłoby wyrobić piętno na mojej psychice. 
Właśnie zakończył się kolejny sezon Bundesligi, pomyślny dla Borussii, która odzyskała mistrzostwo Niemiec. 
Akurat była urocza niedziela, ciepłe popołudnie. Marco przebywał akurat w ogrodzie, rozmawiał przez telefon, zdaje się z Mario, z którym był dalej nierozłączny. Poza tym, Mario znalazł sobie dziewczynę! Ma na imię Linda. 
Nasza kruszynka akurat spała. 
Zauważyłam przez okno, że skończył telefoniczną konwersację, zatem wybiegłam do niego, wskoczyłam mu na plecy. 
- Marco! - zawołałam - jak ja Cię kocham! 
- Wiem - uśmiechnął się - ja Ciebie też. Jak tam Marta?
- Śpi - powiedziałam i przytuliłam się do blondyna. 
Mogłabym tak stać przytulona do niego godzinami. 
Cóż teraz znaczą wszystkie moje złe przeżycia? One wydają się teraz być takie bardzo odległe. 
Z dnia na dzień czuję coraz większą radość życia... Dzięki Marco oraz Marcie, oni są całym moim światem. 



__________________ 



Ciężko mi się żegnać z tym opowiadaniem, ale cóż, każde story ma swój koniec :3 
Dziękuję Wam, że ze mną byłyście, że mnie wspierałyście! Jestem Wam wdzięczna za wszystkie komentarze, i za taką wielką liczbę wyświetleń :> Kocham Was! 

Teraz mam nadzieję, że będziecie mnie wspierać na moim drugim blogu http://bvbstory.blogspot.com/ :> Czytajcie, obserwujcie i komentujcie! 
Mam taką małą prośbę - mogłybyście mi pomóc nieco go rozgłosić? Odwdzięczę się Wam, starając się pisać jak najlepsze rozdziały :3 


Pozdrawiam Was i jeszcze raz dzięki za wszystko ;*
Sylwia